De ingang van Flavirama is die avond gratis, maar de geleide tocht tussen de poorten met gids bedraagt 3 € per persoon.
De tochten duren een kwartier in groepjes van 3 tot 7 (maximum) van 20 u tot 22 u. Na dit onchristelijke uur zijn er geen tochten meer, te gevaarlijk dan begint het optreden van Kelkenbloed.
Op voorhand INSCHRIJVEN voor de Poortentocht is noodzakelijk.
Reserveren doe je door een berichtje te sturen naar Marcgaij@live.be en 3 € per deelnemer te storten op het rekeningnummer van Flavirama: BE21068897160303 met de vermelding ‘POORTEN II’
Dan is je tocht en de toegang tussen de poorten verzekerd.
In een berichtje kan je doorgeven wanneer je je tocht wens aan te vatten.
Na het succes van vorig jaar hebben de vrienden van Flavirama besloten om op zaterdag 28 opnieuw de poorten tussen de werelden te openen. Is dit wel een goed idee? Je kan er weer de huiveringwekkendste creaturen tegen het lijf lopen langs een gloednieuw en verlengd parcours en het grootste spookhuis van de hele regio. Tussen 20 en 22 u kan je via een gids het eerste stuk doorlopen en dan wordt je alleen losgelaten in het tijdloze woud en de onderwereld in de hoop dat je de uitgang opnieuw bereikt. Niet voor gevoelige zielen.
In de veilige thuishaven rond de bar en het kampvuur kan je je tegoed doen aan lekkere dranken en versnaperingen en ook Gerolanfus, de heer van het Duister wordt in Flavirama verwacht met Kelkenbloed en een heuse heksenshow.
De ingang is gratis.
Voor de rondleiding tussen de portalen van tijd en ruimte betaalt u ter plekke 3 € per persoon en die gebeurt in kleine groepjes. (max 7 personen).
De hittegolf blijft ongenadig beuken, als we nog eens de weg naar het feeërieke sprookjesbos Flavirama kiezen. Het is al een tijdje geleden, maar vandaag willen we er bij zijn. Vriend Marc Gaij heeft niemand minder dan Wigbert kunnen strikken voor een optreden. Ik ben altijd een fan gewest van de Aalsterse bard met zijn mooie, poëtische liedjes en zijn uitstekende gitaarspel.
Na het lange, smalle pad komen we aan op het spaarzaam verlichte, maar oh, zo karakteristieke openluchttheater met zijn podium en gammele stoeltjes. Marc, de eeuwige duivel- doet- al is zowel ontvangstcomité als ticketbeheerder, als barman. Ik moet zeggen dat ik wel wat meer volk had verwacht; Wigbert is toch niet de eerste de beste, maar neen, er waren niet zo veel mensen opgedoken. Lag het aan de verzengende hittegolf, aan late vakanties of aan het overaanbod van activiteiten, ik versta het niet. Voor die prijs en in die setting een van de groten van het Vlaamse lied kunnen meemaken, zou toch wat meer volk op de been moeten brengen.
Gelukkig waren er toch wel enkele oude bekenden opgedaagd, zodat we vooraf toch even konden bijpraten en een zeer democratisch geprijsd drankje konden nuttigen. Op het podium twee prachtige gitaren (een Martin en een Gibson Hummingbird), een batterij aan pedalen, een micro en twee gekleurde spots. Wigbert zat gewoon wat te keuvelen met enkele mensen die hij al kende.
En dan kwam Wigbert op het podium. Hij begon met twee mooie, kwetsbare poëtische liedjes en al snel was ik bedwelmd door zijn prachtige gitaarspel. Maar het was niet alleen gitaar als begeleiding, want achter de knoppen zat Gert Jacobs die het gitaarspel nu en dan aanvulde met mooie, niet opdringerige ‘soundscapes’. Vaak vind ik zo een elektronische tussenkomsten overbodig en storend , maar hier pasten ze wonderwel bij het uitstekend gitaarspel.
Wigbert gaf een bloemlezing uit zijn mooie repertoire en sprak tussendoor gemoedelijk met het publiek. Hij speelde ook zijn cover van ‘Louis’ ,een lied van Vaja con Dios. Hij had het wel erg warm onder de spots, maar dat had geen invloed op zijn spel en zijn stem.
Tijdens de pauze stonden we met een groepje mensen bij Wigbert. Bleek dat bijna iedereen muzikant en/of gitarist was en dat we nogal veel gemeenschappelijke kennissen hadden.
In het tweede deel bracht hij zijn bekendere nummers en enkele goed gekozen covers. Hij deed ook vaak beroep op het publiek om mee te zingen of zelfs om mee te spelen , wat Marc François op harmonica graag deed. Hij zong een liedje over een Roemeense mummie, waarvan het publiek telkens de naam moest roepen. Ik heb hem zo vaak mee geroepen, maar ik ben de naam toch wel kwijt zeker…
Als laatste nummer speelde hij zijn ‘Ebbenhouten Blues’ op zijn Gibson in open tuning. Dan moesten er natuurlijk toch nog enkele bisnummers. Als allerlaatste liet hij iedereen ‘ All you need is love’ van de Beatles meezingen.
Ik ga niet meer zo vaak naar optredens, maar Wigbert heeft mij overtuigd. Een grote zanger en gitarist, zo vriendelijk en zonder kapsones, heeft mijn muzikale hart verwarmd. (Het was natuurlijk al warm genoeg! )
Op zaterdag 9 september ontvangen we niemand minder dan WIGBERT die in Flavirama een exclusief concert komt geven, bijgestaan door medemuzikant Gert Jacobs. De zanger viert z’n dertig jaar carrière.
Wij Twee, eveneens de titel van zijn zesde soloplaat en alweer een juweel. U kent natuurlijk zijn ‘Ebbenhout Blues’, het was zijn grootste hit. Maar luister naar ‘Johanna/Joey’, ‘Een Echte Man’, ‘Huilen Naar De Maan’ en nieuwe classics als ‘Altijd Beter’, ‘Kan Niet’ en ‘Wij Twee’ en je hebt meteen één van de mooiste Best Of’s die je je in het Nederlands taalgebied kan dromen. Eén man – plus zijn favoriete gitaren – zingt en vertelt over zijn muziek, de verhalen achter de songs, zijn indrukken en passies, in een dialoog met het publiek. Veel authentieker wordt rootsmuziek in het Nederlands niet gemaakt.
Het was een zwoele warme avond en tegen negen uur begon het te schemeren… In het bos was een roede gloed te zien en bezoekers namen plaats voor het reuzenscherm. Een pianist uit de belle epoque speelde de eerste noten en de explicateur leidde de film in. Vanaf de eerste beelden werd iedereen gedompeld in de geschiedenis van de hekserij. De soms wereldvreemde beelden werden van een Vascodagamiaans klankenpalet voorzien…
We herinnerden ons nog levendig de heksenprocessen die niet zo lang geleden in het Flavirama park geëvoceerd werden…
