Al weken werden de hevigste stormen voorspeld en al weken moest een mens het daarentegen slechts doen met een paar onnozele uitlachdruppels. Een zegen voor de toerist met verlof, maar menig zichzelf respecterende boer heeft ongetwijfeld op zijn blote knieën zitten bidden tot het “kinneke Jezus” opdat deze laatste zijn akkers zou natregenen.
Kan je geloven dat uitgerekend op de dag van de Elferieën alle smeekbeden om regen tegelijk werden ingewilligd? Je kon de Reuzenberenklauw zelfzeker zien schitteren op het wandelpaadje op weg naar het Flaviramabos, met genoeg ambitie om zijn plaats op de botanische troon op te eisen, zozeer leek hij te genieten van al dat weldoend water, waarop hij en de hele natuur mét hem ongetwijfeld zaten te wachten. Voor de gewone Flaviramees echter, waren deze sloten hemelwater even ongewenst als een uitgehongerde fret in een parkietenkooi.
Jan Simoen was al dagen op voorhand het lichtmateriaal bij de bedrijven gaan ophalen en een hele vrijdag vóór Elferieën bezig geweest met het opstellen ervan. Tot ieders frustratie konden een rookmachine, een zeepbellenblazer, confettikanons, mechanische vuurspuwers en een lichtinstallatie omwille van de gietende regen niet worden uitgeprobeerd, om maar te zwijgen over de muziekinstallatie en het leger muziekinstrumenten her en der verspreid op het podium, slechts beschermd door een tentzeil dat elk moment door het gewicht van het water kon instorten. Magaij’s electronische saxofoon leek op die manier eerst te zijn verzopen en kon dus jammer genoeg tijdens heel het gebeuren niet worden gebruikt. Het goede nieuws is dat de dag nadien is gebleken dat het ding weer tot zichzelf was gekomen, dankzij het intensief gebruik van een haardroger.
Het moet gezegd: een normaal mens dacht de hele zooi te moeten afzeggen, maar dat was buiten onze twee positivo’s gerekend, genaamd Dezz Demona en optimist-tot-in-de-kist Magaij.
“The show must go on” en wát voor een spetterende show is het toch weeral geweest, beste mensen! De eerste bezoekers daagden al op tegen zevenen en wil je geloven dat er sindsdien geen druppel regen meer gevallen is?
De collectieve verbazing bleef groeien bij het aanschouwen van de explosief toenemende mensenmassa. “Meen je dat nu??” Vroeg barman Ziggy zich in gedachte af. “Met dit rotweer? Bezoekers?” Hij kon vanachter zijn toog amper de bestellingen bijhouden en vooral onze rode wijn was bijzonder in trek. Eén iemand vroeg zelfs naar warme wijn, terwijl: dit was nota bene een namiddag eind maand juli!
Ondertussen werd elk onzer bewegingen digitaal vastgelegd door onze huisfotograaf Jan Michiels en kregen we heel wat positieve reacties op de bijzonder vrolijk gekleurde affiche van het Bohemersbal, een avond dat zal doorgaan op zaterdag 29 augustus. Op de affiche zie je de vreemdste personages getekend door Carmencita, nadien door Ziggy Vanilly in een strakke compositie geduwd en ingekleurd, waarna Sébastien het geheel digitaal heeft opgeklopt tot een aangenaam leesbare affiche. Een enthousiaste Kloot Per W had het zowaar over “een stijlbreuk” en die boutade declameerde hij met een grijns zo breed en fris als het natgeregende hoofdpodium! Zowat alle Flaviramezen liepen als elf verkleed rond en Carmencita, Julie, Mona, Giedo, Magaij, Sébastien en Dezz Demona vermaakten de bezoekers die zich in het Flaviramabos waagden, met muziek en dans en een behoorlijke hoeveelheid sublieme onnozelheid!
Een journaliste van Het Laatste Nieuws heeft elfen Carmencita en Dezz Demona weten te strikken voor een heuse fotoshoot, samen met wat kinderen in het park…en zo hebben we maar weer eens mooi de krant gehaald!
Na het verlaten van het bos konden jong en oud terecht bij elf Julie voor een sprookje; zelfs vogeltjes hielden heel even hun bek!
Enkele enthousiastelingen toonden interesse voor een samenwerking: als deelnemers aan volkstuintjes willen ze een vzw oprichten en in de nabije toekomst biologische groenten uit eigen tuin aanbieden als proevers. Tot het zover is moeten ze eerst door een administratieve mallemolen. We kennen ze niet bij naam, maar wensen hen alvast veel succes!
Ondertussen was het donker genoeg om te zien wat de lichtinstallatie en andere speeltjes waard waren. Cameraman Kris was beginnen filmen en Jan Michiels zorgde voor verbazingwekkende projecties, waarlijk subliem aangevuld door een zinneprikkelende lichtshow in handen van Jan Simoen, die er in slaagde het spektakel aan te spekken met vervaarlijk uitziende toortsen en dikke mist, bij gelegenheid opgevrolijkt door een melkweg aan zeepbellen en salvo’s confetti! De impressionante geluidsmuur werd dan weer retestrak ingesnoerd door ‘Monsieur Sono’ Sébastien, als waande hij zich ‘die immer geile soundman’ tijdens de soundcheck van Rammstein. Noem het gerust een audio-visueel glijmiddel dat het volk uiteindelijk moest klaarstomen voor hét spektakel van de avond: “Mea Natura Electrica”! Deze woorden zijn niet alleen Latijn voor “mijn electrische natuur”; ze vormen de titel van de cd van Magaij’s muzikaal project Vasco Da Gama & The Reversed Company, die je overigens al voor € 10 kan aanschaffen. Los daarvan verwijst die titel vermoedelijk gewoon naar Magaij zijn ietwat excentrieke geaardheid, maar dit geheel terzijde.
Voor een gezonde veertiger deed het op muzikaal vlak vooral denken aan de Duitse groep uit de jaren 1990 Enigma, die voor de gelegenheid kon rekenen op de vocabele bijstand van de Duitse contratenor Andreas Scholl. Punt is dat deze laatste, zeker niet een van de minste, niet als gewone sample werd gespeeld, maar daarentegen uiterst live uit De Keel van Tervuren kwam galmen en die keel beste mensen, behoorde wel degelijk toe aan Magaij. Mein Gott, de geluiden van een klavecimbel riepen zelfs heel even de Duitser Johan Sebastian Bach tot leven!
Terwijl dus die drie Moffen en een Tervurenaar daar op het podium versmolten tot sehnsucht nach glühwein, zag je op het grote scherm een projectie, waarop Magaij gehuld in een lange zwartlederen jas à la Herr Flick mét witte berenmuts de meest bizarre fratsen stond uit te halen en dit in zésvoud! We konden ook een zangkoor van de meest vrome engelen aanschouwen en toehoren, duidelijk herkenbaar als fluweelzachte verschijningen Carmencita, Mona, Mila en Dezz Demona. De afwezigen die dit nu lezen en vrezen dat ze iets wonderbaarlijks hebben gemist? ze hebben verdomme gelijk!!
Overigens: had ik u al verteld dat het sinds 19:00u niet meer heeft geregend?
Verslag door: Ziggy Vanilly .
Foto’s: Jan Michiels
.
